Panna Lisa Swawolnica

Przyjechały nowe Wzruszacze.

A raczej Wzruszaczówny.

Wyciągnięte ze "schroniska", z którego wcześniej Ori uwolniła Biankę, Słoiczka, Tosię, Litkę i Pierniczka, przed którym uchroniła Olafa i Nelę, a wcześniej Rubika, Karmelkę i Luna i kilkanaście innych psów, które po krótkiej opiece Domu Tymianka poszły do adopcji.

Tym razem także wybierane według klucza "najbiedniejsze".

To bardzo niesprawiedliwy i bolesny klucz.

Bo KAŻDY pies jest najbiedniejszy, a można pomóc jednemu, dwu, trzem.

Wybór, który opłaca się wielkim stresem, wyrzutami sumienia wobec niewybranych, wyrzucaniem sobie: Gdybyś się bardziej postarała, gdybyś więcej pracowała, była lepiej zorganizowana, pomogłabyś bardziej...

Lisa na zdjęciu zrobionym w schronisku wyglądała jak sam smutek.

Bite cztery lata niewoli, pyszczek w szramach, wiek 7-8 lat, czyli na progu starości,

która w schronisku przyjdzie dużo szybciej.

Starsze, duże, zmęczone życiem psy to kategoria uprawniająca do tytułu :najbiedniejsze".

Lisa i jej dwie towarzyszki przyjechały wczoraj wieczorem.

Było już dość późno i ciemno, więc panny zostały szybko i bezpiecznie ulokowane na noc.

Broszkę przyjął do siebie Buffi, Zosię - Misza, a Lisa, która okazała się naprawdę dużym psem,

wyskoczyła z samochodu bardzo wesolutka, ożywiona i pełna energii i ta energia wzbudziła w Ori pewne podejrzenia, dlatego umieściła ją w osobnej, przygotowanej wcześniej zagródce.

Lisa ani myślała spędzić noc samotnie i natychmiast przekopała się do Miszy i Zosi.

Misza, bezgranicznie zachwycony Zosią, ucieszył się z przybycia drugiej panny i cała trójka spędziła noc na zgodnej i (w miarę) spokojnej zabawie.

Rano - wyspane i zadowolone - psy rozpoczęły życie towarzyskie.

Lisa pokazała im, jak się wykopać z zagrody i Misza, pełen męskiej dumy, poszedł pochwalić się Hektorowi i w efekcie wymiany zdań Misza chodzi z opuchniętym pyszczkiem.

Pan Tymianka dziury zakopał i wzmocnił i Lisa dostała surowy zakaz kopania.

Obraziła się i zaczęła pomiatać spokojną, grubą Zosią.

A deszcz lał od rana monotonną nieprzerwaną strugą.

Pan Tymianka w rzeczonych strugach umocnił starannie zagrodę Hektora, żeby stała się niewykopalną twierdzą i przeprowadził do niej Lisę.

Lisa była przeszczęśliwa i towarzyszyła Panu Tymianka krok za krokiem.

Hektor był przeszczęśliwy z powodu pięknej Lisy.

Lisa po mniej więcej pięciu minutach zrobiła dziurę w ogrodzeniu i zameldowała się pod zagrodą Miszy.

Widocznie lubi mniejszych od siebie brunetów, gust taki.

Dla dobra Zosi nie została jednak wpuszczona do zagrody i ostatecznie zajęła miejsce u boku Rafika

na wielkim wybiegu za domem.

Deszcz lał już tak mocno, że nie można było sfotografować zalotów Rafika i lekceważących machnięć puszystego ogona Lisy.

Jak dotąd (odpukać!!) panuje spokój i cisza.

A deszcz pada, pada, pada!