Początek jesieni i jeszcze jeden początek

Ori zawsze czeka na jesień. To znaczy, zawsze, odkąd szczęśliwie zakończyła edukację i wrzesień (bądź październik) nie kojarzą się jej z nowym rokiem szkolnym lub semestrem, nowymi zeszytami, podręcznikami i całą tą straszliwą niedolą.

Teraz jesień to zmierzch babiego lata i wszystkie te smuteczki i melancholijki przybrane w żółcie, brązy i czerwienie i każdej jesieni zaczyna się coś dobrego, ważnego i pięknego.

Coś złego i smutnego też się zdarza, ale Ori z optymizmem zaczerpniętym od Wzruszaczy uważa, że TEJ JESIENI będzie dobrze i pięknie.

Każdej jesieni coś się dla Ori zaczyna. Proszę bardzo, oto przykłady: Pan Tymianka się przydarzył jesienią, dom Tymianka się zbudował jesienią, Fundacja powstała jesienią

Ori unika na blogu tymiankowym pisania o swoim życiu pozazwierzęcym, tym razem jednak zrobi wyjątek, gdyż coś, co się właśnie w życiu pozazwierzęcym Ori pięknie rozpoczęło, ma ogromny wpływ na losy Wzruszaczy i Podopiecznych.
No i Ori ma w związku z tym prośbę do Czytelników, wzmocnioną miną Arcymistrza Min Proszalnych:

Rzecz ma się następująco: Ori w swym niezmiernie bogatym życiu zawodowym wykonywała najrozmaitsze, często kuriozalnie niezwiązane ze zdobytym wykształceniem prace, by zarobić na miski Wzruszaczy i kęs chleba człowieczego. Mogłaby o tym prawić bez końca, przy kominku na przykład, albo w Kuchni pełnej Tymianka przy kolejnym talerzu kapuśniaku, ku nauce i uciesze słuchaczy, ale nie czas teraz na to.

Bo teraz spotkało Ori wyjątkowe szczęście: dostała (i przyjęła!) propozycję pracy, która jest spełnieniem marzeń: Ori ma pisać, fotografować i nie musi porzucać Wzruszaczy na pół dnia!

Pracą bowiem jest projekt artystyczny (nie żałujmy sobie tego określenia, a co) składający się z trzech blogów, Ori pozwolono na zupełną swobodę i myślała, myślała i wymyśliła coś bardzo ciekawego (jej zdaniem, oczywiście).

Rozwój i rozmach całości zależy przede wszystkim od łaskawości Wzruszaczy, czy dadzą Ori
tyle czasu i spokoju, żeby mogła rozwinąć skrzydła. Bo wymyśliła rzecz straszliwie ambitną i niełatwą, jak to Ori.

Nieśmiały i najłatwiejszy początek jest tutaj:

www.kuchniajestopowiescia.blogspot.com

Oficjalnie otwarcie, mowy powitalne, szampan i zaproszenie, wchodźcie, czytajcie, a Przyjaciele Domu Tymianka - pomóżcie życzliwymi komentarzami, dodaniem się do obserwatorów, do list ulubionych blogów. To brzydka prośba o kumoterstwo, ale szef jej nie przeczyta i będzie myślał, że Ori jest taka genialna z natury.

Usprawiedliwieniem tej prośby jest fakt, że Ori mogła pozwolić sobie na zabranie z mordowni w Ruskiej Wsi siedem nowych psów właśnie dzięki tej pracy (w której ma także inne, mniej romantyczne obowiązki, którymi tu nie będzie zanudzać).
Bo sama Fundacja nie udźwignęłaby takiej liczby Podopiecznych.

Firmą, która (niewątpliwie słusznie) uwierzyła w geniusz ogólny Ori, jest Staedter Polska,
oficjalny przedstawiciel niemieckiego producenta form, foremek i akcesoriów do pieczenia
Biedna Ori musi co drugi dzien piec ciasto. Pan Tymianka jest zachwycony!