O architektach krajobrazu i historia pewnej hortensji

Ogród wokół Domu Tymianka swój wielce oryginalny wygląd zawdzięcza grupie niezwykle utalentowanych - jak się to dawniej określało, a obecnie "kreatywnych i dynamicznych" - architektów krajobrazu. Architekci są równocześnie grupą wykonawczą, co znakomicie skraca czas pomiędzy tworzeniem wizji a jej realizacją. Honoraria architektów nie są rujnujące - miska ciepłego obiadu i kawałek ciasta - a efekty ich pracy są piorunujące. Dosłownie - gdyby Zeusowi Gromowładnemu przyszło do głowy zabawiać się rzucaniem swymi boskimi atrybutami w ogród Tymianka, osiągnąłby podobny rezultat.

Dość zaskakujący - jak na projektantów terenów zielonych - jest ich stosunek do roślinności.

Po prostu w niej nie gustują. Architekci z Domu Tymianka dopuszczają w ogrodzie obecność kamieni i patyków. Ori podejrzewa, że projektują rodzaj ogrodu zen, gdzie można będzie do woli zażywać kontemplacji w otoczeniu kikutów pozostałych po krzewach ozdobnych, symbolizujących przemijanie. Osoba nerwowa po znalezieniu kolejnej wyrwanej z ziemi kaliny koralowej bądź pęcherznicy złotolistnej zagryzie frustrację patyczkiem, a psy niewątpliwie wkrótce zaczną układać na ścieżkach napisy typu "Wyluzuj, Ori, memento mori" i "Panta rhei", co w wolnym tłumaczeniu oznacza, ze wszelkie reprymendy i tak spłyną po psach jak rwący potok.

Ori miała ochotę tylko raz gryźć patyczek ze złości. Miała bowiem horensję cudnej urody, kwitnącą bzowo i oszałamiająco. Pan Tymianka chronił hortensję siatką i halabardami palików, a jesienią otulił ją pieszczotliwie grubą peleryną z sianka. Pewnego ranka Ori ujrzała przez okno to, co widzicie na ostatnim zdjęciu. Na miejscu hortensji zakwitł Rafik.

Niektórzy się zamartwiają, a inni wcale nie muszą

Tak to już jest na świecie niesprawiedliwie urządzone, że niektórzy muszą się zamartwiać o to na przykład, za co wykarmić i wyleczyć swoje stadko, a inni są na to za śliczni i za puszyści. I za mięciutcy. Wobec powyższego ci śliczni i puszyści spędzają czas wolny od jedzenia na przyjemnych praktykach drzemkowo - relaksacyjnych.

Ori natomiast, która nie jest ani śliczna ani puszysta, przysuwa sobie na moment mównicę - wybaczcie, tym razem bez paprotki - i w pośpiechu wygłosi kilka zdań, po czym popędzi do dalszych zajęć.

Po pierwsze - najserdeczniejsze podziękowania dla Wszystkich, którzy odpowiedzieli na apel Ori słowem i czynem. Dzięki Wam byt Tymoteusza jest zabezpieczony na ten miesiąc i Kiciuniek będzie mógł pojechać do kliniki okulistycznej. Szczegółowe rozliczenia Kącika Dusigrosza, czyli stanu konta tymiankowego, będą na stronie internetowej Domu Tymianka.

Po drugie - osoby, które chcą coś w sklepiku kupić lub coś do niego wysłać, albo o cokolwiek zapytać, proszone są o kontakt mailowy na adres sekredkraj@gmail.com. Ori z powodu upośledzenia swego internetu nie może odpowiadać na komentarze na swoim blogu.

Po trzecie - Ori przeprasza za opieszałość w korespondencji mailowej, jaką niekiedy grzeszy,

a grzeszy nie z powodu grzesznej natury (skąd!), lecz z powodu, że jej wannę czasu ukradli - tak to wymyśliła Krysia, której też wannę czasu skradziono niecnie.
Po czwarte - Tymoteusz w hoteliku jest kochany i rozpieszczany, jest najgrzeczniejszym psem świata i ostatnio nauczył się szczekać.

Popiątego nie będzie, ku uldze osób czytających.

Psy, poproszone o przyjazne pomerdanie Czytelnikom, zlekceważyły tę prośbę, jak zresztą większość próśb Ori.

Pomoc dla Tymoteusza i zestaw zwierząt proszalnych

Trudno jest uformować z psów z Domu Tymianka szereg Zwierząt Proszalnych. One nie mają czasu! Chyba, że pokażecie im stos miękkich i grubych naleśników, to zamienią się natychmiast w zwierzęta ostro prosiaczące! Ori musiała je dzisiaj przebłagać za dwa dni, które prawie w całości poświęciła Tymoteuszowi i psy - nie uwierzycie, ale to prawda - nie dostały ciepłego obiadu, tylko suchą karmę! Jakoś marnie wyglądają, zmartwiła się Ori i zastosowała kurację naleśnikową.

Nic więc dziwnego, że po pochłonięciu swoich zwykłych obiadowych misek i dopakowaniu się ukochanymi naleśnikami leżą napęczniałymi brzuchami do góry i mają w nosie prośby Ori o obywatelską postawę i zaapelowanie o pomoc dla Tymka - bliźniego swego.

Ori uczyni to więc sama: Tymoteusz, jak wiecie, przebywa w hoteliku, w którym ma najlepszą opiekę. Doba kosztuje 13 zł. Jest to bardzo niska cena, podyktowana chyba tylko miłością do zwierząt i zrozumieniem sytuacji bezdomnego stworzenia. Mimo tego, Ori nie jest w stanie pokryć kosztów pobytu Tymusia, tym bardziej, że nie wiadomo, ile czasu potrwa szukanie domu. Dojdą jeszcze koszty opieki weterynaryjnej - szczepienia, odrobaczanie itp.

Dlatego Ori powtórzy tylko to, co tak mądrze napisały w komentarzach między innymi Anna i Magoda: pomóżcie!

Dom Tymianka dołączył nieśmiało do Fundacji Viva i stał się posiadaczem własnego subkonta.

Z każdej wykorzystanej sumy Ori musi rozliczyć się z Vivą fakturami, a stan konta i wszelkie rozliczenia będą na bieżąco podawane na stronie internetowej Domu Tymianka, która będzie gotowa prawdopodobnie w przyszłym tygodniu. O planach i marzeniach Domu Tymianka Ori napisze więc przy okazji prezentacji strony. Dom Tymianka ma mizerne osiągnięcia do tej pory, szczególnie, gdy porówna się je z dokonaniami dużych organizacji, takich jak Viva czy Tara, ale duch w Ori jest wielki i marzy o tym, aby już nigdy żaden Tymoteusz nie tęsknił za ciepłym, kochającym domem i pełną miską.

Fundacja Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt - Viva!

ul. Kopernika 6/8

00-367 Warszawa

bank DnBNord 27 1370 1109 0000 1706 4838 7311

Jeśli nie macie ulubionej fundacji, a zechcecie przekazać 1 procent na Dom Tymianka,

to cały zestaw Zwierząt Proszalnych będzie Wam bardzo wdzięczny!

Dzięki Wam kolejna Saba, kolejny mały Ruduś-Kiciuniek może być wydobyty ze schroniska.

Bez Waszej pomocy Dom Tymianka nie będzie mógł przyjąć więcej zwierząt, gdyż Ori samą miłością ich jednak nie nakarmi!

Fundacja Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt - Viva!

KRS 0000135274

cel szczegółowy: Tymianek

Wyjaśnienie na koniec: na ostatnim zdjęciu jest Róża, córeczka Fafki i siostra Lisa, która po krótkim pobycie w Domu Tymianka przeniosła się do willi z ogródkiem w bardzo kochające ręce.

Ori uważa jednak, że to rewelacyjna mina Psa Proszalnego i najlepiej przemówi do serc!

Tymoteusz jest w hoteliku!

Tak wyglądał Tymuś rano, wyściskany, wygłaskany i wypieszczony przez Ori.

Psy z Domu Tymianka nie zmieniły zdania na temat psa za ogrodzeniem - wytrwale i do zdarcia gardeł obszczekiwały go przez całą noc ( z własnej woli zrezygnowały ze spania w domu!).

Rano przyjechały panie ze Straży Zwierząt, sprawdzić, czy piesek jest zaczipowany - oczywiście, nie jest - a Ori przymurowała się do telefonu, szukając odpowiedniego transportu do hoteliku oddalonego o ok. 70 km.
Hotelik, do którego pojechał Tymek, jest uroczym miejscem, w którym mieszka kilkanaście ślicznych, zadbanych, radosnych psów i prowadzonym przez ludzi kochających zwierzęta, ciepłych i wrażliwych. Ori została w przelocie obsikana przez grubaśnego, słodkiego szczeniaka - to na szczęście chyba???

Wieczorny meldunek z hoteliku jest pomyślny - Tymek jest wesoły, odpoczywa w kojcu po trudach podróży, a jutro zostanie obejrzany przez lekarza. Na zdjęciach widać jego spuchnięty pyszczek.

Kochane Przyjaciółki - tak sobie Ori pozwoli Was nazwać - wielkie, przeogromne DZIĘKUJĘ za komentarze, za chęć pomocy. Wszystkie szczegóły zostaną zamieszczone na blogu jutro. Jutro, jutro, bo dzisiaj Ori jest śmiertelnie zmęczona, tak błyskawiczne znalezienie hoteliku, transportu, obawa, czy się wszystko uda, bezsenna noc, długa podróż i, co bardzo dla Ori przykre, rozstanie z Tymusiem, nadgryzło jej siły. Spać, spać, spać, spać! Dobrej nocy!

Spadł śnieg, jest zimno, a Tymek śpi w ciepłym, bezpiecznym miejscu!!!

Bardzo smutny pies

Kiedy Ori pomyśli sobie, że Los przygotował dla niej tak różnorodną i atrakcyjną wiązankę zmartwień, że powinien ją na długo zostawić w spokoju, on czuje się obrażony i szykuje kolejną niespodziankę.

Przed Domem Tymianka pojawił się Pies. Pies o bardzo smutnych oczach. Bardzo głodny, ze spuchniętym - skopanym??? - pyszczkiem. Usiadł przy ogrodzeniu i życzliwie przyjmował ataki wściekłego szczekania całej watahy psów, która własną piersią i sierścią gotowa była bronić Domu Tymianka przed obcym. Ori wykradła się z domu z pełną miską, czym potwierdziła przypuszczenia Psa, że znalazł właściwe miejsce. Zwinął się w kłębek i zasnął. Przedtem jeszcze kazał się drapać pod szyją i w uszy - Ori bardzo fachowo drapie po uszach - i patrząc Ori głęboko w oczy miodowym smutnym spojrzeniem, przekonywał ją, że znajdzie się dla niego jakiś kąt w ogrodzie.

Niestety, Ori nie jest w stanie zapewnić Psu spokojnego i bezpiecznego miejsca - psy z Domu Tymianka bezwzględnie bronią swojego terytorium. Pan Tymianka również. Ori szuka więc domu dla smutnego Psa, a dopóki dom się nie znajdzie, umieści go jak najprędzej w dobrym psim hoteliku.

Może ktoś z Was otworzy serce i dom dla Smutnego Psa?