Smuteczek umarł

Smuteczek, najsmutniejszy staruszek w schronisku, umarł dzisiejszej nocy. Po wielu latach - tak wielu, że opiekunka nie potrafi ich policzyć - tkwienia na łańcuchu, po dniach spędzanych w ulubionym dołku, w którym niewidomy pies czuł się bezpiecznie, po nocach przespanych w zimnej wilgotnej budzie,
po godzinach snów, w których uciekał przed oprawcą zamierzającym go powiesić, zasnął po raz ostatni
i wierzę, że obudził się szczęśliwy po drugiej stronie nieba i żaden zły sen i strach już go tam nie dosięgną.
Smuteczek żył na tym świecie co najmniej 18 lat, a schroniskowy łańcuch był tą lepszą stroną jego życia. Lepszą, bo pozbawioną strachu, z mniej lub bardziej pełną miską i zawsze czułym dotykiem opiekunki.
Nie zdążył się dowiedzieć, że kilka dni temu ktoś otworzył dla niego serce i DOM.
Był już zbyt słaby, żeby narażać go na długą podróż.
Umarł.
Spóźniliśmy się.

Pozostałe staruszki łańcuchowe w schronisku w Rachowie mają niewielkie szanse na przeżycie zimy.
Konieczne są lekarstwa, karma, a przede wszystkim KOJCE. Tylko kojce z drewnianą podłogą i ciepłymi budami ochronią schorowane stare łapy przed mrozem i śniegiem.
Przynajmniej kilka staruszków ma szansę na nowe dobre życie w Domu Tymianka, ale do tego niezbędna jest budowa KOJCÓW.

                                                  Może tym razem się nie spóźnimy?