O trudnej miłosci raz jeszcze

Znowu deszczowo w okolicach Domu Tymianka. Psy mokną i brudzą się, szczęśliwe, a koty, po zrobieniu niezbędnego bałaganu na półkach, szczególnie w ziołowym ogródku Ori, wtulają się w siebie i w poduszki i przesypiają szare godziny. Romantyczna para, Daszeńka i Puszek, śpi zawsze w najczulszych objęciach. Najpierw ceremonia mycia pyszczków, lizanie łapek, potem koty przytulają się i wygladają na najszczęśliwszą parę na świecie. Tak jest zapewne w istocie, ale tylko przez jakiś czas. Puszek jest sybarytą i układa na miękkim pyszczku Daszy - wyobraźcie sobie - nogi! Daszeńka, jak zakochane kobiety miewają w zwyczaju, znosi to przez chwilę cierpliwie, potem nagle prycha i zaczyna się kotłowanina z użyciem takich chwytów walki, że niejeden karateka mógłby się czegoś nauczyć od słodkich kotków Ori! Jedno jest pewne: gdyby stary Szekspir znał Daszeńkę, nie napisałby pochopnie, że złośnicę można poskromić!