Czereśniowa przygoda

Lato istnieje naprawdę. To znaczy, istniało kiedyś. Ori też by w to nie wierzyła, gdyby nie miała zdjęć z lat poprzednich. A w porze czereśni któregoś lata przydarzyła jej się taka oto prześliczna historia: Ori szła przez wieś z koszykiem czereśni, które zerwał jej w prezencie sąsiad. Dostawało się kiedyś czereśnie w prezencie, a co. Było bardzo gorąco i Ori rozkoszowała się widokiem dojrzewającego zboża i wdychała zapach, chciałoby się napisać, że łąkowego kwiecia, ale raczej kurzu polnej drogi. A za ogrodzeniem domu stojącego na końcu owej polnej drogi siedziała ruda wilkowata suka z czwórką dzieci. Szczenięta były akurat w tej fazie rozwoju, kiedy łapy są za grube, uszy za duże, ogony za długie, a pyszczki przemęczone zachłannym poznawaniem zadziwiającej rzeczywistości, przez co w oczach maluje się wieczne niedowierzanie i rozpaczliwa chęć zrozumienia świata. Pieski były tak śliczne, że Ori przełamała nieśmiałość, nacisnęła dzwonek przy furtce i zapytała właścicielkę domu, czy może wejść i je sfotografować. Przemiła pani zgodziła się i Ori zagłębiła się w złoto-szare kłębowisko, które rzuciło się do głaskania, lizania i podgryzania butów Ori. Szczenięta natychmiast rozprawiły się z koszykiem czereśni i Ori nie zdążyła zjeść ani jednej. Podobno były bardzo słodkie.