Taka gmina

Ni wyżyna ni nizina,
ni krzywizna ni równina -
taka gmina!
Ani piasek ani glina,
tylko lasek i olszyna -
taka gmina!
(...)
Spotkasz chłopa - gęba sina,
oj, nie wraca ci on z kina -
Taka gmina!

                 Jeremi Przybora

Genialny utwór Starszego Pana śmieszy, gdy się go słucha i ogląda w równie genialnej interpretacji gwiazd kabaretu i przeraża, gdy się człowiek w "takiej gminie" znajdzie i stwierdzi, że przez czterdzieści (chyba?) lat od powstania tego utworu nic się nie zmieniło.
Niezmiennie na łańcuchu "wyje psina" i "ktos tam kogoś czymś zarzyna" i nierzadko właśnie psinę.

Jako że wietrzyk odnowy na skrzydłach nowej Ustawy o Ochronie Zwierząt zaczyna i gminy muskać,
biedne władze gminne muszą (z bólem) nieco grosza przeznaczać na bezdomne psy, jeśli takowe na terenie gminy zostaną zlokalizowane.
Bywa, że gmina ma szczęście, przeczeka i bezdomny pies przeniesie się poza jej granice, a jeśli jest wredny i zostaje, urzędnik typu wójt, burmistrz czy ktoś do tego wyznaczony, musi zlecić i opłacić odłowienie psa i umieszczenie go w schronisku lub hoteliku dla zwierząt - zależnie od tego, z kim gmina podpisała umowę. I pięknie.

Psy "gminne", jeśli mają szczęście i nie trafiają natychmiast do schroniska jako numer 562 na przykład,
spędzają czas jakiś w hoteliku dla zwierząt, zwykle w znacznie lepszych warunkach, ale jeśli są wyłącznie "gminne" i nie zajmuje się nimi żadna fundacja ani wolontariusz, to nie mają żadnych szans na poprawę losu, czyli na znalezienie prawdziwego domu.

Psy gminne nie mają imion, nikt nie robi im ogłoszeń na portalach internetowych, a kiedy gminie znudzi się płacenie, są przerzucane do schroniska. Nie jest wykluczone, że istnieją gminy, które zajmują się bezdomnymi psami z sercem i powyższa notka ich nie dotyczy, ale ponieważ Ori nie miała szczęścia poznać takich gmin, nie może napisać żadnego peanu. Szkoda.

Ta maleńka dwumiesięczna suczka została właśnie odłowiona przez pewną podwarszawską gminę
przy ruchliwej szosie. Suczki zostały umieszczone w hoteliku dla psów, ale w warunkach, które absolutnie nie są odpowiednie dla malutkiego szczeniaczka. Jest zimno i malutka marznie w betonowym boksie.
Musi natychmiast znaleźć dom, przynajmniej tymczasowy!
Kto pomoże?

Szczeniaczek jest (jeszcze) zdrowy, prawdopodobnie miał kontakt z ludźmi, ponieważ niesamowicie garnie się do każdego, matka jest średniej wielkości, łagodna i bardzo przyjazna.
Obie suczki zostały umieszczone w hoteliku na czas określony, potem czeka je schronisko.

Jeszcze takie cudo. Suczka wielkości labradora. Od długiego już czasu zamknięta w małym boksie.
Jest łagodna i tak smutna, jak może być smutny samotny pies.